നിന്‍റെ ജ്വരം എന്നിലേക്ക്‌ സംക്രമിച്ചത്

ഇന്ന് തടാകക്കരയിലിരുന്നു

തിരയുകയാണ് ഞാന്‍

നിന്റെ സ്വരം

ഹൃദയത്തിന്റെ ചായയുള്ള തടാകം

പുറകില്‍ ഓടി മാഞ്ഞു

ഒരു നിഴല്‍

പ്രഭാതം

വയനാട്

അമ്പുകുത്തി മലയുടെ

മുകളില്‍ കണ്ട നിഴല്‍

എന്നിലേക്ക്‌ നിന്റെ

നീല ഞരമ്പുകളെ

കൊണ്ടുവരുന്നു

നാം രണ്ടുപേരും

കൈകൊര്ത്തിരുന്നു

കണ്നീരുപ്പുകൊണ്ട്

നാം പടുത്ത മലയില്‍

മഞ്ഞു കൊള്ളാതിരിക്കാന്‍

കാശ്മീരി ഷാള്‍ പുതപ്പിച്ചു

നീയെന്നെ .

മറ്റൊരു സായാഹ്നം

ബംഗാളൂരില്‍

നിന്റെ നെറ്റിയില്‍

കൈവച്ച എന്റെ വിരല്‍ പൊള്ളി

ഒലിക്കുന്നു നിന്റെ ജ്വരം

പനിയുടെ മൂര്ചയില്‍

ഞാന്‍ നിന്നെ താങ്ങി

പിന്നെ നിന്റെ നെറ്റിചൂട്

എന്നിലേക്ക്‌ സംക്രമിച്ചു

പതുക്കെ

നമ്മള്‍ ഒരുമിച്ചു

വില പറഞ്ഞ ആനക്കൊമ്പ് പ്രതിമ

ആ വണിക്ക് വിലപേശി

വിറ്റത് ഓര്തെടുതുകൊണ്ട്

നീയെന്റെ തല യിണ കള്‍ക്കുള്ളില്‍

മുഖം പൊത്തി ക്കിടന്നു

നാം ഒളിച്ചു കളിക്കുകയായിരുന്നു.

പിന്നെ

ഒരു കുഞ്ഞു താരാട്ട് പോലെ നിന്റെ

സംഗീതം ഒഴുകിപ്പരന്നു

"കമല ജാതള വിമല സുനയന ......

എന്തോരൂഷ്മളത

പനിക്കുന്ന നിന്റെ വരികള്‍

എപ്പോഴാണ് ഞാന്‍

ഉറങ്ങിയത്

ഉണരുമ്പോള്‍ നമ്മള്‍

നാട്ടിലാണ്

പനി വിട്ടിരുന്നു.

പിന്നെ

തൃശൂര്‍ ജില്ലാസ്പത്രിയിലെ

മുഖത്ത് കടന്നല്‍ കലയുള്ള

നേഴ്സ് പറഞ്ഞു

കഞ്ഞിയും ച്ചുട്ടപപ്പടവും

വാങ്ങി വരാന്‍ ആളെ അയയ്ക്കു

താങ്കള്‍ക്ക് 103 ഡിഗ്രി പനിയായിരുന്നു

ഇന്നലെ

ബോധമില്ലാതെ

ആരോ ഇവിടെ കൊണ്ടുവരുമ്പോള്‍ !