Friday, November 28, 2008

ലാങ്ങ്ഴോ പൂപ്പോങ്ങ് !!




നിന്‍റെ ചുംബനം
എന്‍റെ ചുണ്ടുകളെ
നനയ്ക്കുന്ന
പുതുമഴ.
നാവിലൂടെ ഊര്‍ന്നു
കാല്‍നഖം വരെയും പെയ്യുന്ന
ഹിമശൈത്യം
രക്തം മരയ്ക്കുന്ന
സുഖപ്രവാഹത്തിന്‍റെ നദി
കണ്ണുകളെ നനുത്ത ചര്‍മത്താല്‍
പുതയ്ക്കുന്ന കമ്പളം
മൃദുലതയുടെ നനവ്
എന്‍റെ സ്നേഹത്തിന്‍റെ താഴ്വരയില്‍
പൂക്കുന്ന നീലാംബരി
ചുണ്ടുകളില്‍ രക്തം പടര്‍ത്തി
കള്ളിയങ്കാടിലെ
നീലിയാകുന്നു നീ
മുടിയുലര്‍ത്തി
എന്നില്‍ പടരുന്നു നീ
പിന്നെ നീ
ലാങ്ങ്ഴോ പൂപ്പോങ്ങ് ആകുന്നു

കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ മാലാഖ !!

1 comment:

കൊമ്പന്‍ said...

കൊള്ളാം എന്ന് പറയാനല്ലാതെ കവിതയെ വിലയിരുത്താന്‍ എനിക്ക അറിയില്ല